สู้เพื่อแม่
แม่ เป็นคำที่สั้นแต่มีความหมายกว้างใหญ่ไพรศาล หรือถ้าจะหาสิ่งใดมาเปรียบนั้นคงหาไม่ได้เลย บางคนบอกว่าแม่เปรียบดั่งมหาสมุทร บ้างก็เปรียบดั่งอากาศกว้าง บ้างก็เปรียบดั่งพระธรณี เป็นที่อยู่อาศัยให้กับเรา ซึ่งคำเปรียบพรรณนาเหล่านี้มารวมกันก็ยังไม่เท่ากับพระคุณของแม่
รักของแม่นั้นมอบให้ลูกไม่มีที่สิ้นสุด จะมีใครคอยป้อนข้าว คอยอาบน้ำ คอยเช็ดน้ำมูกน้ำตาให้กับเรา จะมีใครคอยปลอบใจเวลาเราท้อ คอยดูแลเวลาเราเจ็บ คอยให้กำลังใจเมื่อเราประสบสำเร็จ คอยตักเตือนเวลาเราผิดพลาด เฝ้าดูแลเราอยู่ตลอดเวลา คงจะไม่มีใครทำให้เราได้ขนาดนี้หรอกนอกจากแม่ ท่านยอมทุ่มเทเสียสละเวลาทุกอย่าง ซึ่งไม่จำเป็นที่ท่านจะต้องทำเลย เพราะเริ่มแรก เราเป็นใครก็ไม่รู้ มาจากไหนก็ไม่ทราบ ตอนที่ท่านอุ้มท้องอยู่ หน้าเราก็ไม่เคยเห็น เนื้อตัวก็ไม่เคยสัมผัส แต่ท่านก็ยังเฝ้าระวังดูแลไม่ให้ท้องของท่านได้รับอันตรายตลอดเวลา 9 เดือน จนถึงคลอด ลูกแต่ละคนก็คลอดไม่เหมือนกันบางคนไม่กลับหัวทำให้แม่ต้องคลอดยาก ทั้งเจ็บและทรมาน แต่เมื่อท่านได้เห็นหน้าลูกแค่นี้ความเจ็บปวดของท่านก็หาย แล้วเมื่อเราเติบโตยังจะมาทำให้ท่านเสียใจอีกทำไม เรายังดีกว่าอีกหลายคนที่เกิดมาแล้วไม่ได้เจอหน้าแม่ ไม่ได้รับความอบอุ่นจากแม่ เพราะท่านจากไปตอนเราลืมตาดูโลก ท่านทำทุกอย่างเพื่อให้เราได้เกิดมา ยอมทำทุกอย่างเพื่อที่จะให้เรามีทุกอย่างเหมือนคนอื่นเขา แม้ว่ามันจะทำให้แม่ลำบาก หรือทุกยากมากเพียงใด ก็ไม่เคยบน แต่กลับดีใจและมีความสุขทุกครั้ง เวลาที่เห็นลูกมีความสุข ในยามที่เห็นลูกเป็นทุกข์ แม่ย่อมทุกยิ่งกว่า
